Herhangi bir deniz salyangozunda böylesine dramatik bir "tüm vücut yenilenmesi" şimdiye kadarki bilinen ilk örnek.

Dünya'nın erken oluşum aşamalarında, oksijen seviyeleri oldukça düşüktü ve şimdilik uzak görünse de gelecekte de tekrar aynı seviyeleri düşmesi oldukça muhtemel.

Baktığımız her yerde kriyosfer felâketiyle karşı karşıya kalıyoruz.

Bilimde gerçeğe hep bir adım daha yaklaşırız ama son adıma ulaştığımızdan asla emin olamayız.

19. yüzyıla ait bir iddia, ısınan bir iklimin hayvanlarda nasıl bir değişime sebep olacağı hakkında yeni bir tartışmayı ateşledi.

Asteroidlerin ve kuyruklu yıldızların Güneş Sistemi içinde çok farklı yönlere doğru çok hızlı biçimde yol alabildiği bir gezegenler arası otoban keşfedildi.

Her ne kadar 2020 yılı ile ilgili olmasa da; "Yok artık, bu da mı?" dedirten haberlerin sayısı arttıkça birçok insanın aklına şu soru geliyor: Türümüz yok olacak mı?

Yeni bir çalışmada astrobiyologlar, gezegenlerin ne kadar radyasyona maruz kaldıklarını, yıldız patlamaları dolayısıyla ortaya çıkan radyasyonu ötegezegenlerin ne oranda yakaladıkları ile üzerlerinde yaşama izin vermesi arasındaki bağıntıyı inceledi.

Nihayetinde varlığından emin olduğunuz tek bilinç kendi bilincinizdir. Bunun dışındaki her şey maddi dünyanın size sunduğu verilerle edindiğiniz çıkarımlardır.

Avcı toplayıcıların bu ortaklığı, ortaklığın bir tarafının kötü bir yıl geçirme riskine karşı bir tür sigorta görevi görür ve görünüşe göre de en az 30.000 yıldır sürdürülüyor.

Daedalus ve Icarus'un efsanesinde, herkes Icarus'un uyarıları dikkate almamasına vurgu yapar. Oysa Daedalus'un bilgelik olmayan bir zekâyı temsil ettiğinden söz edilmez.

Nisan 2019'da bir kara delikten doğrudan edinilen ilk görüntünün paylaşılmasıyla, kütleçekim teorileri için zorlu bir test de başlamış oldu: Başarısız olursan, teorin ölür!