Zekâ, neredeyse en karmaşık karakteristiğimizdir. Hatta bizi diğer primatlardan ayıran en önemli özelliğimizin zekâmız olduğu söylenir.

Alet yapımından, avlanmaya, toplumsal zekâya, çevre ve seçilim baskısına kadar, dil nasıl evrimleşti?

Salgın hastalıkların insanı ölüm hakkında meraklandıran bir yönü vardır. Hepimiz bir noktada şöyle düşünmedik mi? Neden? Neden bu şekilde olmak zorunda?

Kıskançlık tipik olarak, bir rakibin değerli bir ilişkiyi tehdit ettiğini düşündüğümüzde baş gösterir.

Güney Afrika'daki bir mağaranın içindeki kayadan özenle kazılmış neredeyse eksiksiz bir insansı iskelet olan Küçük Ayak, güçlü bir evrimsel yükü omuzladı.

Biyologlar, evrimsel istatistikçiler ve antropologlar da dahil olmak üzere 22 bilim insanından oluşan uluslararası bir ekip, yaşayan ve soyu tükenmiş 1400 memelinin beyin kütles...

Beynin, onu içinde saklayan kutu kadar modern olduğunu varsayarsak, Afrikalı atalarımız teorik olarak göreliliği keşfedebilir, romanlar, oyunlar ve aşk şarkıları yazabilirdi.

Kişiliğin, evrimsel ve ekolojik öneminin anlaşılmasıyla birlikte son zamanlarda hayvanlarda da bu soru üzerine odaklanan çok sayıda araştırma ortaya çıktı.

Dil sayesinde yetişkin insanlara ne hissettiklerini veya neyi bildiklerini sorabiliyoruz. Peki denekler kolay anlaşılabilir ya da hiç anlaşılmayan bir dile sahip canlılarsa?

Neo-Empresyonizm akımı, görüşümüzün nasıl çalıştığına dair bilimsel çalışmalardan ilham aldı.

Scientific Reports'ta yayımlanan araştırmada, akıllı kuşlar, zekâyı ölçmek için tasarlanmış çeşitli görevlerde şempanzeler ve orangutanlar kadar iyi performans gösterdi.

"İnsan... Ne yaman bir yapı insan! Akıl gücüyle ne soylu bir varlık! Düşünme yetenekleri ne sonsuz! Duruşu, kımıldanışı ne anlamlı, ne güzel!"