Kara delikler evrendeki muhtemelen en havalı şeyler. Peki kaç taneler? 

Doğduğumuz yeri görebilmek çok heyecan verici olmaz mıydı? "Nihayetinde hepimiz birer yıldız tozuyuz."

Olimpos Gökyüzü ve Bilim Festivali, 1 yıllık pandemi sürecinin ardından nihayet gökyüzü tutkunu katılımcılarıyla birlikte, yıldızlarla dolu göğün altında buluşuyor!

Beynin, onu içinde saklayan kutu kadar modern olduğunu varsayarsak, Afrikalı atalarımız teorik olarak göreliliği keşfedebilir, romanlar, oyunlar ve aşk şarkıları yazabilirdi.

Dünya'nın erken oluşum aşamalarında, oksijen seviyeleri oldukça düşüktü ve şimdilik uzak görünse de gelecekte de tekrar aynı seviyeleri düşmesi oldukça muhtemel.

Bu kara deliklerin her biri, milyonlarca ışık yılı uzaktaki bir galaksinin merkezindeki maddeleri yutuyor.

Physical Review Letters'da yayımlanan yeni bir çalışma ile yıldız ölümlerinin neden ve nasıl gerçekleştiğine dair ipuçları elde edildi.

Asteroidlerin ve kuyruklu yıldızların Güneş Sistemi içinde çok farklı yönlere doğru çok hızlı biçimde yol alabildiği bir gezegenler arası otoban keşfedildi.

Son 20 yılın verileri bir araya getirilerek özgün bir istatistiksel metotla, CNRS'ten bilim insanları evrende bilinen maddenin %40'ını oluşturan saklı malzemeyi keşfetmiş olabilir.

Araştırmacılar, molekülün oldukça küçük bir yapı taşı olduğunu ancak bununla daha büyük şeyler oluşturulabileceğini söylüyor.

Yeni bir çalışmada astrobiyologlar, gezegenlerin ne kadar radyasyona maruz kaldıklarını, yıldız patlamaları dolayısıyla ortaya çıkan radyasyonu ötegezegenlerin ne oranda yakaladıkları ile üzerlerinde yaşama izin vermesi arasındaki bağıntıyı inceledi.

Nisan 2019'da bir kara delikten doğrudan edinilen ilk görüntünün paylaşılmasıyla, kütleçekim teorileri için zorlu bir test de başlamış oldu: Başarısız olursan, teorin ölür!