Rüzgar enerjisinin yenilenebilir enerji kaynaklarından bir tanesi olarak son zamanlarda kullanımı oldukça yaygınlaşmış durumda. Birçok ülkenin ileriye dönük planlarına bakıldığında da, elektrik üretimindeki büyük yükü yakın gelecekte rüzgar enerjisi, ve araçsal olarak da rüzgar türbinleri sırtlanacak gibi görünüyor.

Rüzgar enerjisi aslında insanoğlunun çok da uzak olmadığı bir kaynak. Yüzyıllardır gemilerimizi hareket ettirmek ya da yel değirmenlerinde tahıl ezmek için bu enerjiden faydalanıyoruz. Modern dünyanın yel değirmenleri de şimdilerde oldukça yaygınlaşan ve sera gazı salınımı olmadan elektrik elde etmemizi sağlayan rüzgar türbinleri.

Rüzgar türbinleri, temel olarak rüzgardan elde edilen mekanik enerjiyi elektrik enerjisine çevirme prensibiyle çalışırlar.

Genellikle rüzgar türbinleri üç ana parçadan oluşurlar: türbinin gövdesini oluşturan ve yere bağlanan kule, merkezi bağlantı göbeğine bağlı pervaneler, ve nacelle (jeneratör,dişli kutusu,elektrik-elektronik elemanları içeren bölge).

Rüzgar türbinleri farklı birçok tipte tasarımlanabilmelerine rağmen,genellikle kullanılan rüzgar türbinleri ‘’yatay eksenli’’dir. Bu tip türbinlerde pervanelerin ekseni yere paraleldir. Dev bir rüzgar gülünü andıran bu türbinlerin pervaneleri (rotor) yeteri kadar güçlü rüzgarla dönerler. Rotor aksa bağlıdır ve aks da pervanelerin arkasında bulunan nacelle içerisindeki dinamoyu aktif hale getirir. Dinamo tarafından üretilen elektirik dönüştürücüye iletilir ve dönüştürücü tarafından elektrik ağı için uygun voltajlı hale çevrilir.

Rüzgar türbini kullanım alanlarında rüzgarlı bölgede rüzgarın yüksek verimle kullanılabilmesi için grup halinde kurulurlar. Bu gruplara ‘’rüzgar tarlaları’’ denir.

 

Kaynak: LiveScience.com