Arılar, çiçekleri yalnızca kokularından ve renklerinden tanımaz; bunların yanı sıra çiçeklerini ürettikleri minimal elektrik alanlarından da seçebilirler. Bu elektrik alanlar, yeryüzü ve atmosfer arasındaki yük dengesini bozma özelliğine sahip olmakla birlikte her tür için farklıdır ve bitkinin yerden yüksekliğine ve şekline bağlıdır.

Çiçekler, bu düşük şiddetli elektrik alanlarını, polinatörlerini (polenlerini çevreye yaymalarını ve doğal olarak üremelerini sağlayan böcekler) çekmek için bir ek yöntem olarak kullanırlar. Proceedings of the National Academy of Sciences  dergisinde yayımlanan çalışmada araştırmacılar bir lazer vibrometre (bir lazer ışını ile arının tek bir tüyünün hedeflenebilmesini sağlayan enstrüman) kullanarak arının üzerindeki bir tüyün, çiçeğin zayıf elektrik alanına nasıl tepki verdiğini ölçmeye çalıştı.

Elektrik alan dolayısıyla tüyün hareket etmesi, tüye çarpan lazer ışınının frekansının değişmesini ve bu yolla da vibrometrenin tüyün hareketinin hızını ölçmesini sağlıyor. Arılar çiçeklerin 10 santimetre uzağında iken, çiçeğin elektrik alanı aynı statik elektrik etkisi gibi arıların tüylerinin hareket etmesine sebep oluyor.

Bu tüy hareketi, tüylerin köklerinden nöronların aktive edilmesini ve bu çiçek seven böceklerin elektrik alanı algılamasını sağlıyor. Çiçeklerin zayıf elektrik alanı 10 santimetre uzaklıktan sezilebiliyor yani bu küçük böceklerden daha büyük olan hayvanların, elektrik  alanını sezemeyeceği söylemek çok zor değil.

Ancak küçük böcekler için, bu uzaklık birkaç vücut uzunluğu kadar bir uzaklık anlamına geliyor ve nispeten uzun bir aralık olarak sayılıyor. Hayvanlar için bu alanları sezebilmek çok yararlı olduğu çıkarımına dayanarak, araştırmacılar bu yeteneğin diğer böcek türlerinde de mevcut olabileceğini öne sürüyor.