Zekâ, beynin yalnızca bir bölgesini değil, büyük oranda tamamını içine alan bir kavram olduğundan zekâyı ölçme iddiasında olan bir test yanıltıcı olabilir.

Bilimde gerçeğe hep bir adım daha yaklaşırız ama son adıma ulaştığımızdan asla emin olamayız.

Geçmişte öfke üzerine yapılan araştırmalar, öfke göstermenin sosyal maliyetinin kadınlarda erkeklerden daha fazla olabileceğini göstermiştir.

Artan beyin yorgunluğu ve bilinç bulanıklığı şikayetleriyle birlikte, bilim insanları beyinlerimizin de enfekte olup olmadığını ve bunun nasıl olabileceğini araştırmaya koyuldu.

Empati, ebeveynlerin çocuklarına yönelik davranışlarında geriye güçlü izler bırakıyor ve nihayetinde de çocuğun psikolojik gelişimini etkiliyor.

Latince "hoşnut etmek" anlamına gelen plasebo kelimesi, ilk olarak 14. yüzyılda cenazelerde kiralık olarak yas tutanları nitelemek için kullanılmıştır.

Daedalus ve Icarus'un efsanesinde, herkes Icarus'un uyarıları dikkate almamasına vurgu yapar. Oysa Daedalus'un bilgelik olmayan bir zekâyı temsil ettiğinden söz edilmez.

Aslına bakarsanız bu soruya arkeolojik kayıtları kullanarak cevap vermek zor olabilir. Ancak tuvalet kağıdının sanat ve edebiyattaki tasvirlerine ait, hatta bazıları dışkı izleri de taşıyan çeşitli öncüllerine ait örnekler bulunuyor.

Artık davranışsal evrim çalışmalarında her ne kadar farklı maymun türleri ile ortak atalarımızdan farklı davranış tiplerinin miras kaldığını biliyor olsak da, yeni bir çalışmada düşünüş biçimlerimizin genel olarak maymunlarla aynı kalıplara dayandığı gözlemlendi.

İnsan, şiddeti toplumsal olarak icat eder ve kullanır; bunu icat etmek de insanın toplumsal yapısının bir sonucu olarak ortaya çıkar.

Hastalığın dolaylı ve gizli etkileri, çocuklarda da uzun süre devam edecek sonuçların ortaya çıkmasına neden olabilir.

Kötü bilim kötü tıbba yol açar. Hatalı istatistiksel uygulamalar ve işlevsiz klinik araştırmalar her türlü yanlış sonuca yol açabilir.