Savaş da şiddet de insanoğlu için yeni değil, insanlık tarihi boyunca bu olayların ikisi de trajik olarak temel ve merkez bir rol oynamıştır. Günümüzdeki gerginlikler ne kadar yüksek teknolojili silahları ve siber taktikleri kullanarak bir muharebe haline geçmiyorsa da, geçmişte çok vahşi boyutlara varan savaşların yaşandığını biliyoruz. Yeni yayımlanan bir araştırma ise Bergheim'da (Kuzeydoğu Fransa'da bir kasaba) bulunanların şiddet ve savaşın gelişmemiş -başlangıç seviyesi- haline dair bilgileri öğrenebileceğimiz bir pencere açtığını açıklıyor. Kazıda çıkarılanların Neolitik (Cilalı Taş Devri) Periyot'un sonuna ait olduğu biliniyor.

Bir dizi mezar çukurunu ve  içindekileri inceleyen araştırmacılar bunlardan birisinin (araştırmacıların inceleme sırasında çukur 157 olarak adlandırdığı) içinde bulunanların diğerlerinden bütünüyle farklı ve istisnai olduğunu tespit ettiler. 2 metre genişliğindeki  açıklıkta 5.500 ila 6.500 yıl önce ölmüş en az 14 farklı insana ait kemikler bulunuyor.



'Birey 7' olarak isimlendirilen bir erkek iskeleti incelendiğinde ise kafatasında -muhtemelen ölümüne de sebep olmuş olan- darbe izleri keşfedildi. Ayrıca yine aynı iskeletin omuz ve kaburga kemiklerinde ciddi sakatlıklar ve yaralanmalar gözlemlendi.

Antiquity dergisinde bulgularını detayları ile yayımlayan araştırmacılar, yarılmış (derin kesikler almış) birçok el ve kol kemiği bulduklarını söylüyor. Toplamda kaç farklı insana ait olduğu bilinmeyen kemiklerin insan vücutlarının çevresine yayılmış halde bulundukları belirtiliyor. Bu kemiklerin üzerinde bulunan izler ve işaretlerin analizi ise sert ve şiddetli balta veya balta benzeri güçlü aletlerle yapılmış olabileceğine işaret ediyor.



Arkeologlar ayrıca kemiklerin ve vücutların öylesine atılmış olduğunu, dikkatli biçimde yerleştirilmediğini veya dizilmediğini bunun da dikkat edilmiş veya onurlandırma amaçlı yapılan bir gömme biçimi olmadığını gösterdiğine dikkatleri çekiyor. Dahası tüm bireyler öldüğü ve birlikte gömüldüğü için ölümlerinin de doğal sebeplerden gerçekleşmemiş olduğu ve doğal olmadığı belirtiliyor.

Tüm göstergeler bir araya toplandığında araştırma ekibi bulguları için iki farklı senaryo ortaya koyuyor: bu insanlar bir savaşın sonucunda ölmüş olabilirler veya yargı cezası olarak yaralanmış ve öldürülmüş olabilirler. Ne var ki, bulgularını daha detaylı incelediklerinde araştırmacılar savaşın daha yüksek bir ihtimal ile doğru olduğu sonucuna vardılar.

Araştırmacılara göre uzuv kemiklerinde gözlemlenen kesik ve yarık izlerinin ise üç farklı açıklaması olabilir; diğer insanlara gözdağı vermek için ölüm sonrasında yapılmış olabilir, işkence sırasında canlı iken olabilir veya öldürme sonrası rutini (seri katil vakalarında 'ödül' veya 'hatıra' olarak adlandırılan) olabilir.

 



Şimdiye kadar keşfedilen tüm ağır yaralı, kesikleri olan Neolitik Çağ'a ait kemikler, bu periyottaki savaşlarla ilgili tartışmaları sıcak tutsa da, henüz spesifik bir savaş pratiğine işaret edecek kanıtlarda eksiklikler var. Tüm bunlara karşılık mevcut çalışmanın araştırmacıları 'çukur 157'de bulunanların grupları arası şiddetin (muhtemel planlı, silahlı ve donanımlı) ve dolayısıyla bir anlamda 'savaş'ın göstergesi olduğunu belirtiyorlar.

 

---

Kaynak : IFLS,  Mutilated Skeletons Provide Glimpse Of Neolithic Warfare, Originally from Ben Daub

---