Zekâ, neredeyse en karmaşık karakteristiğimizdir. Hatta bizi diğer primatlardan ayıran en önemli özelliğimizin zekâmız olduğu söylenir.

Aşk ve “fiziksel ızdırap” arasındaki bağlantı çok uzun zaman önce kuruldu. Orta Çağ tıbbında, beden ve ruhun iç içe geçtiği, bu sebeple bedenin, ruhun durumunu yansıtabileceği düşünülüyordu.

Evrimsel sürecimizin bir defekti olan bu sevimsiz varlıklar neden sadece sorun yaratıyor?

Salgın hastalıkların insanı ölüm hakkında meraklandıran bir yönü vardır. Hepimiz bir noktada şöyle düşünmedik mi? Neden? Neden bu şekilde olmak zorunda?

Artan sıcaklıklarla beraber sıklaşan orman yangınları, ekologlar, çevreciler ve yerel halk arasında uzun süredir devam eden bir tartışmayı yeniden alevlendirdi: Ciddi bir şekilde yanmış ormanlık alanları yeniden canlandırmak için ağaçlandırma gibi insan müdahaleleri gerekli mi, yoksa bu kömürleşmiş araziler kendi başlarına canlanmaya mı bırakılmalı? 

Yapay zekâ (AI) tarafından desteklenen bir makine, bir insanla tartışmasında izleyicileri başarılı bir şekilde ikna edebilir mi?

Beyaz rengi, iyiliği, saflığı, temizliği temsil ederken; siyah ise hiçliği, yokluğu, hatta kötülüğü anlatmak için kullanılıyor.

Her gün Mozart'ın müziğine maruz kalmak epilepsi hastalarında nöbet sıklığını önemli ölçüde azaltıyor.

Isaac Newton, Albert Einstein, Charles Darwin... Modern bilime yaptıkları katkılar bir yana bu üç olağanüstü insanı birleştiren başka bir özellik daha bulunuyor.

Araştırma ekibi, kamusal alandaki bir tuvalette hem tuvalet hem de pisuarın yanına çeşitli yüksekliklerde yerleştirilmiş bir parçacık sayacı kurdu.

Beynin, onu içinde saklayan kutu kadar modern olduğunu varsayarsak, Afrikalı atalarımız teorik olarak göreliliği keşfedebilir, romanlar, oyunlar ve aşk şarkıları yazabilirdi.

Mikroskobik düzeyde yapılan incelemeler, maskelerin koruyucu materyal yapısını da gözler önüne seriyor.