Bir kişiye nakledilecek uygun böbreğin bulunması oldukça uzun ve zor bir süreçtir çünkü nakledilen organın vücut tarafından reddedilme riskini azaltmak için, bir dizi karmaşık biyolojik eşleşme gereklidir. Çoğunlukla da kişi için nakledilmeye uygun böbrek, bu eşleşmelerin daha kolay sağlanabildiği kan bağı olan akrabalarından bulunur. Şimdi ise bilim insanlarının geliştirdiği test aşamasındaki yeni bir teknik sayesinde, böbrek nakline ihtiyacı olan kişiye herhangi bir organ bağışçısının böbreği biyolojik eşleşmeler ilk etapta var olmasa bile nakledilebilecek.

Yeni geliştirilen bu tekniğin başarılı olması durumunda, hastaların kendilerine uygun böbreği bekleme süreleri ciddi oranda değişebilir. Bu yeni teknik hastanın bağışıklık sisteminin değiştirilmesi ile çalışıyor- özellikle bağışıklık sisteminin antikor bağlantıları üzerinde değişiklikler yapılarak yeni organı reddetme ihtimali azaltılıyor. Henüz bu durumun neden gerçekleştiği çok net değil; fakat orijinalleri filtrelendikten sonra meydana çıkan rejenere ya da iyileştirilmiş antikorlar, nakledilen böbreği kabul etmede oldukça uyumlu çalışıyorlar.

Bu süreç desensitizasyon (duyarsızlaştırma) olarak biliniyor ve aslında doktorlar tarafından küçük ölçeklerde yıllardır kullanılıyor. Fakat yayımlanan yeni bir raporda desensitizasyonun aslında ne kadar etkili bir yöntem olduğuna daha farklı bir açıdan bakmamız sağlanıyor.

22 sağlık merkezinden 2.000’in üzerindeki hastadan alınan verilere göre, desensitize hastaların %76.5’i kendilerine uygun olmayan böbrekle 8 yıldan fazla süredir yaşamlarına devam ediyorlar. Kendilerine uygun böbreği bekleyen hastalarda ya da vefat etmiş bağışçılardan uygun böbrek sağlanan hastalarda bu oranın %62.9 olduğu düşünülürse, sonuçları oldukça olumlu olarak değerlendirmek mümkün.

Bu pratiğin yaygın kullanıma sunulması ise bir miktar zaman alabilir. Çünkü bu tedavide kullanılan ilaçlar bu amaç için kullanımda resmi olarak onaylanmadı ve bu teknik uygulanarak naklin gerçekleştirilmesi için yaşayan bir bağışçıdan organ alınması gerekiyor, ayrıca bu tedavinin maliyeti de yaklaşık 30.000 dolar. Fakat ilk örneği New England Journal of Medicine’de yayımlanan bu teknik üzerindeki araştırmaların sıklaştırılması, yakın bir gelecekte organ nakillerinin riskini oldukça azaltabilir.

---

İlgili Makale: Lionel P.E. Rostaing, M.D., Ph.D., and Paolo Malvezzi, M.D. N Engl J Med 2016; 374:982-984 March 10, 2016 DOI: 10.1056/NEJMe1601379

---