Şiddetli veya uzun süren bir yağmurdan sonra toprak solucanlarının yüzeye çıktığını görebiliriz. Peki, normalde görülmeyen bu canlılar, neden yağmur sonrası yer yüzüne çıkıyorlar? Bu “ıslak” yolcuğu neden yapıyorlar? Araştırmacılar, uzun zamandır, yer solucanlarının yağmur sonrasında yuvalarını neden terk ettiğine dair hipotezler öne sürüyor. Bu konudaki yaygın görüşler solucanların yağmur esnasında toprağın altına sızan yoğun su nedeniyle boğulmamak için dışarı çıkmaları ve oksijen ihtiyacından dolayı dışarı çıkmaları olduğu yönünde. Ne yazık ki bu hipotezler, şehir miti olmaktan öteye gitmiyor. Çünkü derileri üzerinden oksijen soluyarak karbondioksit üreten bu canlıların, bilinenin aksine hayatta kalmak için nemli bir deriye ihtiyaçları var. Solucanlar bilinenin aksine su altında günlerce kalabilirler. Yani yağmur nedeniyle boğulmaları söz konusu bile degil. Konu ile ilgili, University of Central Lancashire‘den Dr. Chris şu şekilde açıklama yapıyor; "Su altında kalarak boğulma, derileri üzerinden nefes alan yer solucanları için geçerli bir durum değil. Aksine, hayatta kalmak için nemli bir deriye oldukça ihtiyaçları var." Nem ihtiyacı onlar için yaşamsal önem taşıdığından hava kuruyken yüzeye çıkamıyorlar. Ancak yağmur sonrasında dışarıda yeterince nem olduğu içın dışarı çıkmak bir risk taşımıyor. Toprağın üstünde, altında olduğundan daha hızlı hareket edebildikleri için dışarıda yeterince nem varsa yüzeye çıkmayı tercih ediyorlar. Ayrıca yağmur damlalarının toprağın üstünde yarattığı titreşimler, solucanlari avlayan köstebek gibi canlıların yarattığı titreşimlere benziyor. Solucanlar, bu avcılardan genellikle topraküstüne çıkarak kurtuluyorlar. Benzer yöntemi, yem sağlamak için balıkçılarda yapıyor. Solucanları bulundukları yuvalarından çıkarmak için,metal bir sopayı veya elini toprağa dikilmiş bir sopaya vuruyor, bu sayede solucanların toprak üstüne çıkmasını sağlıyorlar. Kaynak: Scientific American