Her bir iz bir hikâye anlatıyor: Bir yerde kayma, bir yerde bir su birikintisinden kaçınmak için adım arası mesafenin artması...

1991 yılında, ışık hızının %99,999,999,999,999,999,999,9951'i ile hareket eden tek bir atom çekirdeği, Dünya'nın atmosferine çarptı ve Utah'ta gökyüzünü boydan boya geçti.

Kariko, kariyerinin çoğunda birçok yerden red aldı. Hastalıklarla savaşmak için mRNA'nın gücünden yararlanmaya çalışan çalışması uzun süre; devlet hibeleri, kurumsal finansman ve hatta kendi meslektaşları tarafından “alışılmışın çok dışında” olarak kabul edildi.

Artan sıcaklıklarla beraber sıklaşan orman yangınları, ekologlar, çevreciler ve yerel halk arasında uzun süredir devam eden bir tartışmayı yeniden alevlendirdi: Ciddi bir şekilde yanmış ormanlık alanları yeniden canlandırmak için ağaçlandırma gibi insan müdahaleleri gerekli mi, yoksa bu kömürleşmiş araziler kendi başlarına canlanmaya mı bırakılmalı? 

Olimpos Gökyüzü ve Bilim Festivali, 1 yıllık pandemi sürecinin ardından nihayet gökyüzü tutkunu katılımcılarıyla birlikte, yıldızlarla dolu göğün altında buluşuyor!

Pek çok farklı olası sonuç varsa, neden sadece bir tanesini deneyimliyoruz? Belirsiz ve olasılıklı kuantum dünyasından yaşamlarımızda sahip olduğumuz tekil deneyime geçiş nasıl yapılır? Peki iki yorumdan hangisinin, içinde yaşadığımız dünyayı doğru bir şekilde tanımladığını nasıl belirleyeceğiz?

Evrimsel sürecimizin bir defekti olan bu sevimsiz varlıklar neden sadece sorun yaratıyor?

Doğduğumuz yeri görebilmek çok heyecan verici olmaz mıydı? "Nihayetinde hepimiz birer yıldız tozuyuz."

Biyoloji, psikoloji, fizik ve mühendislik el ele verirse, insanlık hızın ve ivmenin sınırlarını ne kadar zorlayabilir?

İnterneti ele geçiren basit bir kelime oyunu olan Wordle'a bu denli bağlanmamızın sebebini psikologlar açıklıyor.

Bilim dünyası neden kimsenin Thor'un çekicini kaldıramadığını parçacık fiziğinin yardımıyla açıklıyor.

Veri analitiği NBA'de nasıl kullanılıyor? Gerçekten değer mi yaratıyor yoksa basketbolu öngörülebilir ve sıkıcı hale mi getirdi?