Uranüs'te uzun bir günün (17 saat) sonunda Güneş'in batışı nasıl görünürdü? Ya da Venüs'te bir gün batımını izleyebilseydik nasıl bir görüntü elde ederdik? Son derece cezbedici ve merak uyandırıcı olan bu senaryolar, henüz bu gezegenlerin hiçbirinden bir gün batışını izleme imkanımız olmasa da NASA'nın bilgisayar modellemeleriyle gerçeğe yakın bir hayali zihnimizde canlandırabilmemiz olanaklı hale geldi.

Bir gün batımını "gün batımı" yapan şey, aslında, Gökkuşağının tüm renklerini içeren Güneş ışınlarının atmosferdeki gaz ve tozlar ile etkileşimidir. Atmosfer ne kadar az ise; gün batımı da o kadar az etkileyicidir. NASA'nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi'nden gezegen bilimci Geronimo Villanueva; Venüs, Mars, Uranüs, Satürn uydusu Titan ve Trappist-1e'deki gün batımlarının nasıl gerçekleştiğine dair simülasyonlar oluşturdu. 

Aşağıdaki videoda izleyebileceğiniz görüntüler, gökyüzünde süper geniş bir merceğe sahip bir kamerayı gösteriyormuşçasına görkemli sahneler sunuyor. 

Örneğin Venüs, parlak sarı bir renk tonundan turuncuya, kahverengiye ve Güneş'in batmasıyla birlikte siyaha dönüşüyor. Güneş'e ikinci en yakın gezegen olan Venüs, kendi ekseninde çok yavaş döner ve bir Venüs gününün tamamlanması için 254 Dünya gününe ihtiyaç duyarsınız. Öte yandan Venüs'te bulunmak, bir gün batımını izlemek için yeterli değildir; çünkü oldukça kalın ve büyük oranda karbondioksit (CO2)'ten oluşan bir atmosferi, yoğun bir yüzey basıncı ve ortalama 471 derece Selsiyus yüzey sıcaklığı vardır. 

Simülasyonları izlemek yalnızca eğlenceli olmakla kalmaz aynı zamanda da ciddi bilimsel noktalara işaret eder. Uranüs'ü ele alalım; bu gaz gezegeni hakkında hâlâ pek fazla bilgiye sahip değiliz. Atmosferine dair bir işaret elde edebilmemiz için uzay araçlarının sensörlerine yansıyan ışık seviyelerinin bir analizine ihtiyaç duyarız. Bu simülasyondaki verilerle, araştırmalar; saçılan dalga boylarına ve bunları neyin yansıttığına bağlı olarak Uranüs atmosferinin bileşenlerine dair daha iyi ölçümler yapabilir. 

Aşağıdaki videoda ise bir başka gün batımı modelleri görebilirsiniz. 

Yeni modeller, Villenueva ve meslektaşları tarafından inşa edilen ve teleskoplarımıza ulaşan ışığı yorumlamak ve diğer gezegenlerdeki atmosferlerin nasıl olduğunu anlamak için kullanılan Gezegensel Spektrum Jeneratörü'nün bir parçası olarak kullanılıyor. 

Mars, tüm zamanımızı, aşırı basınç ve sıcaklığa dayanabilecek inanılmaz derecede güçlü ve sağlam bir uzay gemisinde geçirmeyeceğimiz sürece, gerçekçi bir yaşam şansına sahip olduğumuz Dünya dışındaki tek gezegendir. Villenueva'nın simülasyonu, Mars'taki bir gün batımının üzerindeki seyircilerine, Güneş'in ufukta kaybolmasıyla, çamur kahverengisi ve parlak sarı renklerin bir karışımını sunacağını gösteriyor.

Aslına bakarsanız bu simülasyonlar hikâyenin yalnızca bir parçasıdır. Aslında Curiosity bize, Mars atmosferindeki tozun kırmızı dalga boyunu saçacağını ve Mars'taki gün batımının mavimtrak bir tonda olabileceğini göstermişti.