Doğal koruma alanları ve milli parklar, hayvanlar için bir mülteci kampına dönmüş durumda. Bu kamplar çoğunlukla hayvanlara, kendi doğal yaşamlarında bulamadıkları yaşama hakkını sağlayabilmeyi amaç ediniyorlar. Fakat yeni bir araştırma gösteriyor ki, bu kamplar her ne kadar doğal yaşamı korumayı amaç edinseler de, yeni bir kirlilik problemiyle karşı karşıyalar. Işık kirliliği...

Kentleşmenin sayesinde, gece karanlığı bile artık tam olarak karanlık değil. Bunun nasıl bir etkisi var ve ne tür bir kirlilik yaratıyor diye düşünebilirseniz. Fakat, yapay ışıklarla aydınlattığımız gece belki insanlara bir şekilde yardımcı olsa da, hayvanları oldukça olumsuz şekilde etkiyor. Yapay ışıklar yüzünden, hayvanların doğal üreme döngüleri bozuluyor,  göçebe hayvanların kafasını karıştırarak yanlış bölgelere göç etmelerine sebep olabiliyor. Ayrıca avcı hayvanların işini kolaylaştırıp, avlanan-avcı dengesini bozarak canlı türlerinin tehlikeye girmesine yol açabiliyor.

Bilim insanları, koruma alanlarının ne tür bir ışık kirliliğine maruz kaldığını araştırmak için, 1992 ile 2010 yılları arasındaki uydu görüntülerini analiz ettiler.

Her bir pikselin 3 kilometre kareyi temsil ettiği fotoğraflardaki aydınlık oranını 0 (tamamen karanlık) ile 63 (kentlerdeki aydınlık ) arasında belirleyen bilim insanları, 170,000 den fazla koruma altındaki alanı incelediler. Dünyanın %86 lık bir kısmı, şehirlerdeki gece aydınlığına kıyasla hala karanlık kalıyordu ve koruma altındaki alanlar, koruma altında olmayan alanlara göre daha karanlık görünüyordu. Fakat,  Conservation Biology’de yayınlanan çalışmaya göre, koruma altındaki alanların %42 lik bir kısmında ışık kirliliği son yıllarda oldukça artmıştı.

İnsanlar çok farkında olmasalar da doğal yaşama, yaptıkları yapay ışıklarla bile zarar vermeye başladılar ve artık koruma altındaki alanlar bile insan eliyle oluşan kirlilikten nasibini fazlasıyla alıyor.

---

Makale: Gaston, K. J., Duffy, J. P. and Bennie, J. (2015), Quantifying the erosion of natural darkness in the global protected area system. Conservation Biology. doi: 10.1111/cobi.12462

---