Çizgili ova tenreği (Lat. Hemicentetes semispinosus) Madagaskar'da yaşayan küçük bir endemik tenrek türüdür. Sırtının ortasında bulunan bir grup özel dikeni birbirlerine çarparak ses çıkarmasıyla, gövde hareketiyle işitsel mesaj iletme (İng. stridulation; stridülasyon) yetisi olan tek memeli tür olma ünvanına sahiptir (genellikle böcekler ve yılanlar bu yöntemi kullanır). Örneğin, yavru annesinden ayrı düşerse, sırtını kaplayan dikenlerin ortasında yer alan özel diken kümesini kullanarak çıkardığı bir sesle annesine çağrı gönderir. Bazen de yaklaşan bir tehlikeyi birbirlerine haber verirler. Dil şaklatma da bu türün yabancılara karşı kullandığı yöntemlerden biridir. Ekolokasyon becerileri olup olmadığı ise hâlâ netleşmiş değildir.

Çizgili ova tenreği, hem gece hem de gündüz etkinlik gösteren bir hayvandır. Başlıca besin kaynağı toprak kurtçuklarıdır ama bazen başka omurgasızlar veya meyve yediği de görülmüştür. Kalabalık gruplar hâlinde yaşayan bir türdür. Testisleri beden içindedir. Ayrıca eteneli (plesantalı/ döleşli) bir memeli türü olmasına rağmen, tenreklerde kloak (hem üreme hem de katı ve sıvı boşaltım için kullanılan tek açıklık) bulunur



Siyah, dikenli bir kürkü vardır ve gövde boyunca sarı veya açık kahverengi çizgiler göze çarpar. Başının üstündeki dikenler ise genellikle sarı bir taç gibi görünür. Sırtındaki 15 tane civarındaki diken benzeri duyusal kıl, kedi bıyıklarının daha kısa ve kalın hâli gibidir; altlarında "kıl titreştirme diski" adı verilen (İng. quill vibrator disc - QVD) kutanöz kaslar vardır. Bu sayede hayvan bu duyusal dikenleri, uzun tırnaklı birinin parmaklarını oynatarak tırnak uçlarını birbirine vurmasına benzer hareketler yapmak için kullanabilir.







Stridülasyon becerisine en sık rastlanan hayvan grubu böceklerdir (cırcır böceği, çekirge vb) ancak balık, yılan (engerek), kuş (Machaeropterus deliciosus) ve örümcek (tarantula) türleri arasında da stridülasyon yapanlar olduğu bilinmektedir. Memelilerde ise bu yeti bakımından tek örnek çizgili ova tenreğidir. Çoğu hayvanda, beden uzuvlarının çeşitli hareketleriyle ses çıkarma mekanizması tipik olarak küçük bir çıkıntı yapının, ince girinti-çıkıntıları olan bir yüzey üzerinde gezinmesiyle işler; bu pikap iğnesinin plak üzerinde gezinerek belirli bir sesi çalmasına benzetilebilir. Bazen de "ses dosyası"nı taşıyan yapı, sesi üretmek için titreşen yapı olur. Sonuç olarak stridülasyon yapan farklı böcek türlerinin kendine özgü cırcırları olur.