Parmaklarınızın arasından kayıp giden bir şey nasıl olur da dünyadaki en yıkıcı etkenlerden biri olabilir?

Biyoloji, psikoloji, fizik ve mühendislik el ele verirse, insanlık hızın ve ivmenin sınırlarını ne kadar zorlayabilir?

Artan sıcaklıklarla beraber sıklaşan orman yangınları, ekologlar, çevreciler ve yerel halk arasında uzun süredir devam eden bir tartışmayı yeniden alevlendirdi: Ciddi bir şekilde yanmış ormanlık alanları yeniden canlandırmak için ağaçlandırma gibi insan müdahaleleri gerekli mi, yoksa bu kömürleşmiş araziler kendi başlarına canlanmaya mı bırakılmalı? 

Tüm Kuzey Yarımküre'deki hava durumu modelleri, bu yaz olağandışı bir dalgalı model gösterdi. Çeşitli yerlerde olağandışı sıcaklık, kuraklık, soğuk veya yağışlı koşullar görüldü...

1991 yılında, ışık hızının %99,999,999,999,999,999,999,9951'i ile hareket eden tek bir atom çekirdeği, Dünya'nın atmosferine çarptı ve Utah'ta gökyüzünü boydan boya geçti.

Türümüzün tarihinin %95'inde, küçük, göçebe topluluklar halinde avcı-toplayıcı olarak yaşıyorduk. Ve bir şey değişti...

Her bir iz bir hikâye anlatıyor: Bir yerde kayma, bir yerde bir su birikintisinden kaçınmak için adım arası mesafenin artması...

Nasıl olur da; insanlar, başkalarını ihtiyacı olandan fazlasını aldığı için ayıplarken aynı davranışı kendisi de gösterir?

Her ne kadar 2020 yılı ile ilgili olmasa da; "Yok artık, bu da mı?" dedirten haberlerin sayısı arttıkça birçok insanın aklına şu soru geliyor: Türümüz yok olacak mı?

Yağışların dağlık arazilerin evriminde dramatik etkileri olup olmadığı jeologlar arasında geniş çapta değerlendirilen ve tartışılan bir konu olarak, birçok parametresi ile de bi...

Avcı toplayıcıların bu ortaklığı, ortaklığın bir tarafının kötü bir yıl geçirme riskine karşı bir tür sigorta görevi görür ve görünüşe göre de en az 30.000 yıldır sürdürülüyor.

Brezilya'nın yağmur ormanlarında yaşayan bir kurbağa türünün polijini yaşamını benimsediği ve ilk kez bir amfibinin bu yaşam biçimine sahip olduğu görüldü.