Gruplar halinde yaşamak, sosyal yaşama ilişkin maliyet ve faydaların aracılık ettiği bir çatışma ve iş birliği dengesi içerir.

"Yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan geldi" sorusu, hayvanlardaki doğumun evrimi hakkında fikirler veren nispeten kolay bir sorudur. Yumurtanın önce geldiği neredeyse kesin...

Her biri farklı bir gruptan olan iki dişi bonobo, ebeveynsiz kalan iki yavruyu yanlarına alarak tımar ettiler, bakımlarını üstlendiler ve en az bir yıl boyunca yavrulara yiyecek sağladılar.

Beynin, onu içinde saklayan kutu kadar modern olduğunu varsayarsak, Afrikalı atalarımız teorik olarak göreliliği keşfedebilir, romanlar, oyunlar ve aşk şarkıları yazabilirdi.

Isaac Newton, Albert Einstein, Charles Darwin... Modern bilime yaptıkları katkılar bir yana bu üç olağanüstü insanı birleştiren başka bir özellik daha bulunuyor.

Salgın hastalıkların insanı ölüm hakkında meraklandıran bir yönü vardır. Hepimiz bir noktada şöyle düşünmedik mi? Neden? Neden bu şekilde olmak zorunda?

Evrimsel sürecimizin bir defekti olan bu sevimsiz varlıklar neden sadece sorun yaratıyor?

Samimi ve ürkütücü bir soruya yanıt aranıyor: Ölmeden önce ne kadar yaşamamız gerekiyor?

Alet yapımından, avlanmaya, toplumsal zekâya, çevre ve seçilim baskısına kadar, dil nasıl evrimleşti?

Zekâ, neredeyse en karmaşık karakteristiğimizdir. Hatta bizi diğer primatlardan ayıran en önemli özelliğimizin zekâmız olduğu söylenir.

Neolitik Dönem'de Mezopotamya’da yaşamış insanlarının genetik tarihini ortaya çıkarıldı.

Antik DNA, Anadolu ve Doğu Akdeniz’de son 10 bin yıldaki insan hareketliliğinin zamanla nasıl değiştiğini gösterdi.