DNA'nın sıkıştırılması olgusunun çok eskiye dayandığı, muhtemelen 1 milyar yıllık olduğu anlaşıldı.

İnsan da dahil olmak üzere tüm ökaryotik canlılar, kendi DNA'larından ayrı bir DNA taşıyan bu küçük böcekleri, yani mitokondrileri hazır olarak ebeveynden almak zorundadır.

Gezegenimizdeki canlılara baktığımızda çok sayıda farklı üreme yöntemi görüyoruz. Fakat hepsini temel olarak iki ana başlık altında inceleyebiliriz: Eşeysiz üreme ve eşeyli üreme.

Solunuma güç sağlayan proton değişim derecelerinin, genetik kodun kendisi kadar evrensel olması, yaşamın kökenine ve karmaşıklığın tekil kökenine ilişkin bir kavrayış sunar.

Yeni bulunan iki dev virüs, virüslerin kökenleri hakkındaki tartışmayı yeniden gündeme getirdi.

Mikroplar da kendi toplu konutlarını inşa edebiliyor.

Mars yüzeyinin de, Yellowstone'da bulunan mikrobun geliştiği bölge ile aynı tür materyallerden oluşmuş olmasından kaynaklı araştırmacılar bu yeni soya Marsarchaeota ismini verdi.

Hepimiz ökaryotlar ile prokaryotlar arasındaki farkın, hücre çekirdeği ile ilgili bir konu olduğunu okulda öğrendik. Ancak bu iki farklı sınıftaki canlılar arasındaki temel ayrı...

Bugün yaşayan tüm canlıların "Son Evrensel Ortak Ata"sı olan SEOA, gezegende var olan tüm canlılarla aynı genetik şifreyi kullanan bir prokaryottu.

‘Zıplayan genler’ veya terminolojik adı ile retrotranspozonların DNA içerisindeki önemsiz aktiviteler değil, gerçekte karmaşık hayatı ortaya çıkartan temel ve dikkate değer evri...

Yaklaşık 4 milyar yıl önce yaşamış olan ve bugün SEOA (Son Evrensel Ortak Ata) adını verdiğimiz mikrop, günümüzde dünya üzerinde yaşayan bütün canlıların ortak atasıdır. Bu canl...

Cornell Üniversitesi'nden Prof. Angela Douglas'ın 2014 yılında "Cold Spring Harbor - Perspectives in Biology"de yayımlanan makalesinin Türkçe çevirisini sunuyoruz.