Elektronegatiflik için yepyeni bir ölçek geliştiren Rahm şöyle açıklıyor: "Yeni tanım, en dıştaki ve en zayıf bağlı elektronların yani valans elektronlarının ortalama bağlanma enerjisi oluyor. Deneysel fotoiyonizasyon verilerini kuantum mekaniksel hesaplamalarla birleştirerek bu değerleri türettik. Genel anlamda, çoğu element birbiriyle önceki ölçeklerdeki gibi bağlı. Ama yeni tanım, atomların elektronegatiflik sıralamasında yerlerinin değişmesi gibi bazı ilginç sonuçlar da doğurdu. Buna ek olarak, bazı elementler için elektronegatiflik ilk kez hesaplanmış oldu."



Örneğin önceki ölçeklere kıyaslarsak, periyodik tabloda kendilerine en yakın elementlere göre oksijenin ve kromun sıralaması değişti. Yeni ölçek ilk element olan hidrojenden başlayıp kuriyuma kadar uzanarak, 96 elementi kapsıyor; bu önceki versiyonlardan daha yüksek bir sayı. Araştırmacıları bu ölçeği geliştirmeye sevk eden etmenlerden biri, kavramın birkaç farklı tanımı varolmasına karşın, her birinin periyodik tabloyu kısmen kapsamasıydı. Kimyacıların bir diğer çabası da, elektronegatifliğin neden bazen kimyasal tepkiselliği ya da kimyasal bağların kutupsallığını öngöremiyor olduğunu açıklamaktı.

Yeni tanımın başka bir avantajı da, kimyasal tepkimeler elektronegatiflik tarafından kontrol edilmediğinde ne olduğunu açıklamaya yardım edecek daha geniş bir çerçeveye yerleşiyor olması. Alışıldık kimyasal modeller kullanarak anlamanın zor olduğu öyle tepkimelerde, elektronlar arasında karmaşık etkileşimler söz konusudur.

Çoğu kimyasal tepkimenin ürünlerini nihayetinde belirleyen, toplam enerjideki değişimdir. Yeni makalede, araştırmacılar, bir atomun toplam enerjisinin iki değerin toplamı olarak tanımlanabileceği bir eşitlik öneriyor. Biri elektronegatiflik, diğeri ise ortalama elektron etkileşimi. Bir tepkime sırasında değişen bu değerlerin büyüklüğü ve karakteri, kimyasal süreci etkileyen elektronegatifliğin önemini ortaya koyuyor.