Eğer hiç ağırlığınızı her gün tartma alışkanlığı edindiyseniz, banyo tartınızdaki rakamlar hakkında biraz tuhaf bir şeyi farkedeceksinizdir. Karman çormandırlar. Günden güne neredeyse başka bir insan tartıyorsunuz gibidir. Ne kadar yediğiniz, içtiğiniz ve idman yaptığınıza bakmaksızın rakamlar artıp azalıyor görünür.

Ve eğer etkin bir şekilde kilo kaybetmeye çalışıyorsanız, bu sadece kafa karıştırmaz, aynı zamanda düpedüz ümit kırıcı olabilir. Hiçbir şey, bütün sıkı çalışmanız ve atıştırma fedakarlığınızın bu rakamların aşağı inmesi gerektiği anlamına geldiği zaman onları görmek kadar diyet motivasyonunu ve iradeyi bütünüyle mahvetmez.

Fakat The Guardian'dan Martin Robbins'e göre, banyo tartınızdaki sayıların mantıksız olması mükemmel şekilde mantıklı. Neden? Çünkü basitçe, vücudunuzda her zaman çok fazla şey gerçekleşiyor ve belli bir zamanda alınan birbirinden ayrı ölçümler, tek başına bakıldıkları zaman bir anlam ifade etmiyorlar.

"Ağırlık ölçümleri fikir anketleri gibidir - tekil sonuçlar size herhangi bir şey anlatmaz çünkü ortada çok fazla rastgele parazit, hata ve çeşitlilik vardır. Sadece birkaç düzine olduğu zaman doğru dürüst bir eğilimi anlamaya başlayabilirsiniz," diyor.

Robbins kendi ağırlığındaki tüm iniş ve çıkışları daha iyi anlamak için kendine tutkulu bir görev belirliyor: Üç gün uzunluğundaki bir haftasonu boyunca, her kalkış saatinde kendini tartıp vücudunun neler çevirdiğini görüyor. Ayrıca bu süre boyunca kesin olarak yediği ve içtiği her şeyin özgün ağırlığını kaydediyor ve attığı idrarı bile tartıyor. "Iı, diğer şeyi de ölçtüm - biraz itibarım var," diyor.

Üç buçuk günün sonunda (Cuma gecesi saat 18'den Salı sabahı saat 9'a) Robbins, 3.58 kg yiyecek ve 11.28 kg içecekten oluşan kocaman bir 14.86 kg tüketim maddesini mideye indirmiş. Bu kulağa fazla gibi gelse de - ki öyle - bu süre boyunca tüm gücünü kullanarak tıkınmamıştı. Deneyinin sonunda, gerçekte 1.86 kg kaybetmişti, yani vücudu haftasonu boyunca bir 16.72 kg kullanmıştı.

"Bunun 7.4 kilogramı idrardan oluşuyor ve tahmini olarak bir 1.8 kg ise pislik, fakat hâlâ tam anlamıyla havaya karışmış kocaman bir 7.52 kg kütle kalıyor. Bu nereye gitti?"

Robbins yaptığı tahlilde, asla düşünmediğimiz şekillerde sürekli kilo kaybettiğimize dikkat çekiyor - sağlıklı yemek veya spor salonuna gitmek ile alakası olmayan şekilde. Hiç kuşkusuz, haftasonu boyunca yaptığı bir çift 5 km'lik koşu, bir kilogramı, ter halinde yerinden etti. Fakat ortada hâlâ birkaç kilogramlık açıklanmamış ağırlık kaybı var: saatte 68 gram (her 24 saatte 1.65 kg) başka türlü açıklanamaz.

"Aslında, gerçekten havaya doğru buharlaşıyordum. İnsanlar nefesle oksijen alır ve karbondioksit verir (iki oksijen artı bir karbon atomu). Bütün bu karbon atomları bir yerden gelmek zorunda ve epey hızlı şekilde toplanıyorlar - bir gün boyunca, iyi bir çalışmayla, benim ölçümde birisi belki yarım kilo karbonu nefesle veriyor."

Robbins'in tahmin ettiğine göre aynı miktarı tekrar su buharı olarak nefesle veriyoruz ve sonra derimizden su sızdırarak bir daha veriyoruz. Haftasonu boyunca bu kaynaklardaki tahminî kayıpları eklediği zaman, hafta sonundaki gizemli ağırlık kaybı bulmacası çözülüyor.

Robbins'in, ağırlık kaybetmemizle sonuçlanan, vücutlarımızın yapıyor olduğu tüm şeylerin ışığında vardığı karar, gün esnasında bir noktada görünüşe göre rastgele yapılmış bir tartımın üzerinde bulunan sevmediğiniz bir rakama takılıp kalmanın hemen hemen hiç anlamının olmaması.

"Bunların hiçbiri elbette büyük oranda şaşırtıcı değil, fakat düşündüğüme göre bu, bir kerelik ağırlık ölçümünün ne kadar güvenilmez olduğunu gösteriyor. Belli bir gündeki ağırlığım yaklaşık 1.8 kg değişti, bununla beraber birkaç kilogramlık kütle (5.4 kg), dev et tüpünden (bu ben oluyorum) sadece belli belirsiz tahmin edilebilir sürelerde girdi ve çıktı. Makul bir ağırlık kaybı hedefinin günde 100 gram olduğunu düşündüğünüzde, çoğu gün bunun nasıl araya kaynayacağını görebilirsiniz."

O halde kendinizi tartmanın en iyi yolu (özellikle, muhtemelen çoğumuz gibi bunun hakkında tümden duygusal olacak biriyseniz) terazide durmak fakat gördüğünüz rakama özel bir anlam yüklememektir. Bunun yerine sadece not alın ve zamanla uzun dönemli eğilimleri hesaplayın, çünkü vücut ağırlığımızın gerçekten nasıl değiştiğini görmeye en fazla böyle yakınlaşabiliriz.

"Kendinizi her gün tartın fakat tartıda görünen rakamı önemsemeyin. Bunun yerine son yedi (tercihen on veya ondört) günün ortalamasını alın ve birkaç hafta sonra bu ortalamanın zamanla nasıl değişiyor olduğuna bakın. Gerçek doğru burada yatıyor."

 

 

---

Referans : Sciencealert, The science of why your weight jumps around so much from day to day , www.sciencealert.com/the-science-of-why-your-weight-jumps-around-so-much-from-day-to-day

---