Post Author Avatar
Baran Bozdağ
Boğaziçi Üniversitesi - Yazar / Editör
Görsel : Simülasyonun en başında, yazılımsal olarak geliştirilmiş beyin ile kontrol edilen iki ayaklı bir robot ayağa kalkıyor. Üstünde bulunduğun alan 16'ya 16 metrelik bir yüzey ve robot düşene ve/veya 15 saniyelik zaman dilimi dolana kadar bu alan üstünde dik şekilde duruyor. Kredi : Joel Lehman

Bugün PLOS One'da yayımlanan çalışmanın yazarları olan bilgisayar bilimci Risto Miikkulainen ve Joel Lehman, araştırmada kitlesel yok oluş (extinction) olaylarının yaşam soylarının farklı özelliklerini ve yeteneklerini iyi yönde etkileyebildiğini gösterdi.

Biyolojide, kitlesel yok oluşlar; çok yıkıcı ve yaşam ağacından birçok canlıyı ve genetik bilgilerini silen olaylar olarak bilinirler. Fakat bazı evrimsel biyologların hipotezlerine göre, kitlesel yok oluş; evrimi , evrimleşmeye en müsait ve yeni özellikler ile yetenekleri hızlıca geliştirebilecek soyların ve türlerin yaşamlarının devam etmesini sağlayarak destekleyebilir ve hızlandırabilir.

Miikkulainen ve Lehman en azından robotlarda sürecin böyle işlediğini gösterdi. Yıllar boyu, bilgisayar bilimciler, evrimden ilham alınarak geliştirilmiş algoritmaları kullanarak, nöral ağları (robot beyinlerini) gelecek nesillerine öğrendiklerini aktarabilecek şekilde geliştirmeye çalıştı. Araştırma ekibinin bu son araştırmada geliştirdiği inovasyon ise, kitle yok oluşlarının, kompütasyonel evrime katkısının araştırılmasını sağlıyor.

Bilgisayar simülasyonlarında, bilimciler simüle edilmiş robotik bacaklara nöral ağları bağladı ve bu yolla düz ve sorunsuz şekilde yürüyebilen bir robotu evrimleştirmeye çalıştı. Gerçek evrimde olduğu gibi, yazılımsal evrim sürecinde de rastgele mutasyonlar sisteme sokularak bozulma ve iyileşmeler yaratıldı. Bilim insanları, farklı nişler yaratarak çok farklı robotik davranışların gelişmesinin önünü açmaya çalıştı bu şekilde de gerçekçi bir biyolojik evrim simülasyonu yaratılmaya çalışıldı.

Yüzlerce jenerasyondan sonra, bu nişleri dolduracak çok geniş aralıkta ve çeşitlilikte robotik davranış evrimleşti ki bunların çoğu da robotların yürüyüşü için de yardımcı davranışlar değil. Araştırmacılar daha sonra kitlesel yok oluş simülasyonu gerçekleştirmek için nişin yüzde 90'ını yok etti.

Bu döngü birçok kez tekrarlandıktan sonra, araştırmacılar varlığını sürdüren soyların evrimleşmeye en müsait ve yeni davranışlar geliştirmeye en uygun formlar olduğunu fark etti. Sonuç sadece bu da değildi, tümüne bakıldığında kitlesel yok oluşların olduğu simülasyonlarda, olmayanlara nazaran yürüme veya ayakta durma sorununa da daha iyi çözümler üretilebildiği tespit edildi.

Araştırmanın pratik uygulamaları, engelleri daha kolay aşabilecek robotların geliştirilmesini ve insana en yakın oyun ögeleri geliştirilmesini sağlayabilir.

 

 

 




Referans : Joel Lehman , Risto Miikkulainen. Extinction Events Can Accelerate Evolution. PLoS One, 2015 DOI: 10.1371/journal.pone.0132886




 
Kaynak ve İleri Okuma
Etiket

Projelerimizde bize destek olmak ister misiniz?

Dilediğiniz miktarda aylık veya tek seferlik bağış yapabilirsiniz.

Destek Ol

Yorum Yap (0)

Bunlar da İlginizi Çekebilir