Kapak Görsel: NASA, ESA, and J. Saur (University of Cologne, Germany)

NASA'nın Hubble Uzay Teleskopu, Jüpiter'in en büyük uydusu olan Ganymede 'de yeraltı okyanusu olduğuna dair bugüne kadarki en geçerli delili elde etti. Söz konusu yeraltı okyanusunun Dünya yüzeyindeki bütün su miktarından daha fazla su bulundurduğu düşünülüyor.

Hepimizin bildiği gibi; Dünya dışındaki yerlerde su bulunması, yaşama elverişli dünyalar arayışı ve yaşam arayışı için oldukça önemlidir.

NASA'dan John Grunsfeld:

" Bu keşif yalnızca Hubble 'ın neler başarabildiğini gösteren çok önemli bir dönüm noktasına parmak basıyor. 25 yılda Hubble, Güneş Sistemimizde birçok bilimsel keşfe imza attı. Ganymede'in buz kabuğunun altında derin bir okyanus oluşu, Dünya dışındaki yaşam için heyecan verici daha fazla ihtimale kapı açıyor. " diyor.

Ganymede, Güneş sistemimizde bulunan ve kendi manyetik alanına sahip tek ve en büyük uydu. Manyetik alan, uydunun kuzey ve güney kutup bölgelerinde dönen parlak şeritler şeklindeki elektriklenmiş gaz olan auroralara sebep olur. Ganymede; Jüpiter'e yakın olmasından kaynaklı olarak aynı zamanda da Jüpiter'in manyetik alanı içerisindedir. Jüpiter'in manyetik alanı değiştikçe, Ganymede'deki auroralar da değişir, geriye ve ileriye doğru "salınım" yapar.

Bilimciler bu iki auroranın salınımını izleyerek Ganymede'nin kabuğunun altında bulunan ve manyetik alanını etkileyen büyük miktarda tuzlu su bulunduğunu teşhis ettiler.

Almanya'daki University of Cologne'den Joachim Saur öncülüğündeki bir grup bilim insanı; uydunun içi hakkında daha fazla bilgi sahibi olabilmek için Hubble 'ın kullanılması fikrini ileri sürdüler.

Saur:

" Sürekli olarak bir teleskopu daha farklı yollarda nasıl kullanabiliriz üzerine kafa yoruyordum. Gezegenin içine bakmak için teleskop kullanabilmenin bir yolu var mıdır? Sonra aklıma auroralar geldi. Çünkü auroralar manyetik alan tarafından kontrol edililer, eğer uygun bir yol ile aurorayı gözlemlerseniz, manyetik alan hakkında bilgi edinebilirsiniz. Eğer manyetik alan hakkında bir şey biliyorsanız, uydunun içi hakkında da bir şeyler bilebilirsiniz." diyor.

Eğer bir okyanus var ise, Jüpiter'in manyetik alanı; okyanusun içerisinde Jüpiter'in manyetik alanına karşı ikincil bir manyetik alan oluşturacaktı. Bu "manyetik sürtünme" de auroraların salınımını durduracaktı. Bu okyanus Jüpiter'in manyetik alanı ile çok güçlü bir mücadeleye girişir ve eğer bir okyanus olmasaydı 6 açıda olacak olan auroaraların salınımını 2 açıya düşürür.

Bilimciler; okyanusun, 100 kilometre derinlikte -- Dünya okyanuslarından 10 kat daha derin--- olduğunu ve çoğunluğu buz olan 150 kilometrelik bir kabuğun altında bulunduğunu tahmin ediyorlar.

İlk Şüpheler

Bilim insanları geniş uydu modellerine dayanarak, Ganymede'de bir okyanus olduğuna dair ilk olarak 1970lerde şüphelenmeye başlamışlardı. 2002 yılında NASA'nın Galileo isimli uzay aracı Ganymede'nin manyetik alanını ölçerek bu şüphelere dair ilk delilleri sağlamıştı. Galileo uzay aracı 20 dakikalık aralıklarla manyetik alan ölçümlerinin özet "anlık görüntülerini" topladı, fakat gözlemler fazlasıyla yüzeyseldi ve okyanusun ikincil manyetik alanının periyodik salınımını yakalamaktan çok uzaktı.

Araştırma ekibinin bulguları 12 Mart'ta Journal of Geophysical Research: Space Physics 'de yayınlandı.

 

Makale Referansı: Joachim Saur, Stefan Duling, Lorenz Roth, Xianzhe Jia, Darrell F. Strobel, Paul D. Feldman, Ulrich R. Christensen, Kurt D. Retherford, Melissa A. McGrath, Fabrizio Musacchio, Alexandre Wennmacher, Fritz M. Neubauer, Sven Simon, Oliver Hartkorn. The Search for a Subsurface Ocean in Ganymede with Hubble Space Telescope Observations of its Auroral Ovals. Journal of Geophysical Research: Space Physics, 2015; DOI: 10.1002/2014JA020778

Kaynak: HubbleSite, http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2015/09/full/