2 Şubat günü erken saatlerde yapılan NASA canlı yayınında, Charles Bolden, 2016 yılı için uzay araştırmaları için 18.5 milyar dolarlık bir bütçe ayırdıklarını duyurdu. (Bu rakam tahmin edilenden yarım milyar dolar daha fazla. ) Fakat, Bolden’in duyurularındaki ilgi çeken en önemli nokta ise, Jüpiter'in dördüncü büyük uydusu olan Europa için, 100 milyon dolarlık araştırma bütçesi ayırdıklarını ilan etmesi oldu.

Jüpiter'in bilinen 63 uydusundan biri olan Europa 3,120 km çap ile, Dünya’nın uydusu olan Ay’dan birazcık daha küçük. Europa’yı diğer Jüpiter uydularından ayıran ve uzay araştırmacılarını heyecanlandıran kısmı ise Europa’nın buz yüzeyi ve kayalarla kaplı çekirdeği arasında kalan okyanuslar. Uzay bilimci Phil Plait’in geçen yılın kasım ayında belirttiği gibi, Europa’nın okyanuslarının tuzlu olduğu ve  Dünya’nın okyanuslarının 10 katı daha derin olduğu tahmin ediliyor ayrıca teleskop gözlemleriyle toplanan verilere göre Europa, Dünya’dan 3 kat daha fazla suya sahip olduğu düşünülüyor. Ve eğer bir yerde su varsa, orda hayat da olma ihtimali doğuyor!. Bu da Europa‘yı keşfetmenin cezbeden yanı.

Astrobiyolog Kevin Hand’in açıkladığına göre, Europa’nın Güneş’e olan uzaklığı düşünüldüğünde bütün su donmuş olabilir. Fakat; Europa, Jüpiter'in etrafında döndüğünden bütün enerjiyi mekanik enerjiye çeviren gel gitin güçlü çekimine sahip. Bu mekanik enerjinin sürtünme ve sonrasında ısıya dönüştüğü düşünülünce de, bu H2O’nun uydu üzerinde sıvı halde kalmasına şimdi olmasa bile bir zamanlar neden olmuş olabilir.
Gel git enerjisi ile Europa'nın üzerindeki suyun kayalarla teması da yaşam için gerekli olan enerjiyi sağlamış olabilir. Yakın zamana kadar, Europa'nın yüzeyini keşfedecek robotik teknolojiye sahip değildik. Ama şimdi bu keşfin zamanı geldi.

Bilim dünyası NASA’dan gelen bu haberlerle beraber 2016 yılı için şimdiden heyecanlanmaya başladı. Europa’nın keşfi haberleri 2016 yılına şimdiden damgasını vuracak gibi görünüyor.

Aşağıda Europa'ya dair daha önce çevirisini yaptığımız videoyu izleyebilirsiniz.

https://www.youtube.com/watch?v=vqdaViE8odM



Kaynak: ScientificAmerican