Antimadde en basit haliyle normal maddenin zıttıdır. Daha da özelleştirecek olursak, antimaddenin atomaltı parçacıkları, normal maddeye göre zıt özellikler taşımaktadır. Bu atomaltı parçacıkların elektrik yükleri, normal maddenin atomaltı parçacıklarının tam tersidir. Antimadde, Büyük Patlama’dan sonra normal maddeyle birlikte oluşmuştur; fakat sebebinin ne olduğunu bilim insanları tam anlamıyla bilemeseler de, evrende oldukça nadir bulunmaktadır.

Antimaddenin ne olduğunu anlamak için ilk olarak normal maddeyi iyi tanımak gerekiyor. Normal madde, kimyasal elementlerin bütün özelliklerini taşıyan en küçük yapı taşlarından yani atomlardan oluşur. Her element atomunun belirli sayıda protonu vardır. Örnek vermek gerekirse hidrojenin 1 protonu vardır; helyumun ise 2.

Atomların evreni oldukça karmaşık bir yapıya sahiptir. Atomlar, bilim insanları tarafından daha yeni yeni anlamlandırılmaya başlanan dönme ve kendilerine has başka niteliklere sahip oldukça ilginç parçacıklardan oluşmaktadır. Basit bir bakış açısıyla düşündüğümüzde, atomların bilinen içeriği protonlar, nötronlar ve elektronlardır.

ANTİPARÇACIKLAR

Atomun tam kalbinde, çekirdek olarak adlandırılan yerde, pozitif yüklü protonlar ve yüksüz nötronlar bulunmaktadır. Genellikle negatif yüklü olan elektronlar da bu çekirdeğin etrafında yörüngelerde hareket etmektedir. Bu yörüngeler, elektronun uyarılmışlık seviyesine göre değişkenlik gösterebilir.

Antimaddede ise bu durum biraz daha farklıdır. Elektriksel yükler normal maddenin tam tersidir. Antielektronlar (pozitronlar) tıpkı elektronlar gibi davranırlar; fakat pozitif yüklüdürler. Antiprotonlar da, artık isminden de tahmin edebileceğiniz gibi, negatif yüklü protonlardır.

Antimaddenin parçacıkları (antiparçacıklar olarak adlandırılırlar) CERN’deki gibi büyük parçacık hızlandırıcılarında üretilmiştir ve buralarda analiz edilmiştir.

CERN’deki çalışmayı başlatan NASA’ya göre "antimadde, antiçekim anlamına gelmemektedir; henüz deneysel olarak kanıtlanamamış olsa da, araştırmacıların teorisine göre antimadde de normal madde gibi çekim kuvvetine sahiptir.’’

ANTİMADDE NEREDE?

Antimadde parçacıkları ultra-yüksek hızlı çarpıştırıcılarda üretilmiştir. Büyük Patlama'dan dakikalar sonra yalnızca enerji vardı. Evrenin soğuyup genişlemesinde ise madde ve antimadde parçacıkları eşit oranda oluşmuştur. Bu noktada henüz keşfedilemeyen ise, neden normal maddenin antimaddeye göre daha baskın çıktığıdır.

Bir teoriye göre evrenin başlangıcında normal madde, antimaddeden daha fazla oluşmuştur. Bu sebepten eşit yok oluş sonrasında normal maddeden yıldızlar, galaksiler ve biz oluşabilmişken, antimadde tükenmiştir.

Ayrıca, antimadde ve madde etkileşime girdiğinde ortaya yüksek miktarda enerji çıktığı bilinmektedir. Bu etkileşimin ilerde uzay araçlarının yakıtlarında ve silahlarda kullanılabileceği öngörülmektedir.

TAHMİN VE NOBEL ÖDÜLÜ

Antimadde fikri ilk olarak 1928’de İngiliz fizikçi Paul Dirac tarafından ortaya atılmıştır. New Scientist dergisine göre Paul Dirac, Isaac Newton’dan beri gelmiş geçmiş en büyük İngiliz kuramcısıdır.

Dirac, Einstein’ın ışığın evrendeki en hızlı hareket eden parçacık olduğunu söyleyen özel görelilik denklemini ve bir atomun içerisinde neler olduğunu anlatan kuantum mekaniğini bir araya getirmiştir. Dirac bu iki denklemden, pozitif ve negatif yüklü elektronlarda çalışan bir denklem yaratmıştır.

Dirac bu denklemini paylaşıp paylaşmama konusunda tereddüt yaşadıktan sonra nihayet bulgularını sahiplenmiş ve evrendeki her parçacığın bir ayna görüntüsü olduğu fikriyle ortaya çıkmıştır. Amerikan fizikçi Carl D. Anderson da pozitronları 1932’de deneysel olarak keşfetmiştir. Dirac fizik alanında nobel ödülüne 1933’de kavuşurken, Anderson bu ödülü 1936 yılında almıştır.

---

Kaynak: http://www.livescience.com/32387-what-is-antimatter.html

---